خیلی از مادرها بارها طی روزهای بعد از تولد کودکشان ممکن است از دیگران بشنوند که طی دوران شیردهی به نوزادشان امکان بارداری ندارند، اما آیا این گفته درست است؟ در این مطلب با درست یا غلط بودن و جواب درست این ماجرا آشنا شوید.

آمنوره شیردهی

اگر نوزاد را تنها و فقط با شیر خودتان و به واسطهٔ مکیدن نوزاد، نه دوشیدن شیر و دادن آن با شیشه‌شیر به کودک تغذیه می‌کنید، بدن شما ممکن است پس از زایمان برای چند ماه تخمک‌گذاری نکند. یک روش پیشگیری از بارداری به نام روش آمنورهٔ شیردهی وجود دارد که بر پایهٔ این مشاهده است که ساخت شیر در بدن معمولاً بازگشت دوره‌های قاعدگی را به تأخیر می‌اندازد اما در هر صورت نمی‌توان فقط با شیردهی به نوزاد از بارداری مجدد پیشگیری کرد، زیرا موارد مهم دیگری نیز وجود دارد که باید برای جلوگیری از دوباره باردار شدن در دوران شیردهی رعایت کرد.

پس در واقع پاسخ به این سؤال مثبت است؛ یعنی این امکان وجود دارد که شما در دوران شیردهی نیز باردار شوید. بنابراین، اگر نمی‌خواهید دوباره باردار شوید بهتر است به محض شروع رابطهٔ جنسی بعد از زایمانتان، از یک روش مطمئن برای پیشگیری از بارداری مجدد استفاده کنید.

میزان موفقیت پیشگیری از بارداری با شیردهی

برای گرفتن یک نتیجه‌گیری صحیح و در واقع استفادهٔ درست از روش آمنورهٔ شیردهی، شما باید کمتر از شش ماه قبل زایمان کرده باشید، پریودتان هنوز شروع نشده باشد، خود نوزاد سینهٔ شما را بمکد، فقط تغذیهٔ انحصاری با شیر مادر داشته باشید یعنی در طول روز حداقل هر چهار ساعت یک بار، و در طول شب حداقل هر شش ساعت یک بار شیردهی کنید و برای تغذیهٔ نوزاد هرگز از شیر خشک استفاده نکنید. همچنین بدانید که دوشیدن و وکیوم کردن شیر به جای شیردهی از سینه و دادن مواد غذایی کمکی به کودک هم اثرگذاری این روش را کمتر می‌کند.

طبق گزارش‌های موجود، اگر قوانین لازم و ضروری در روش آمنورهٔ ناشی از شیردهی را کاملاً رعایت کنید، این روش پیشگیری در طول شش ماه اول پس از زایمان تا ۹۸ درصد مؤثر است؛ باز هم تأکید می‌کنیم که اگر تمام موارد لازم و ضروری را حتماً و به درستی رعایت کنید.

اولین تخمک‌گذاری بعد از زایمان برای مادران شیرده

شیردهی انحصاری با شیر مادر، شروع اولین پریود بعد از زایمان را اغلب تا شش ماه عقب می‌اندازد ولی تقریباً و اغلب پس از شش ماه، بدن شما هر لحظه ممکن است تخمک‌گذاری را دوباره شروع کند بدون اینکه خودتان بدانید. دلیلش این است که احتمال دارد بدن شما اولین تخمک پس از زایمان خود را قبل از شروع اولین دورهٔ قاعدگی‌تان آزاد کند. بنابراین شما تا دو هفته پس از آن که تازه پریود می‌شوید متوجه نخواهید شد که قبلاً یعنی حدود دو هفته پیش تخمک‌گذاری‌ کرده‌اید.

زایمان مجموعه ای از انقباضات عضلانی شدید و پی در پی است. این انقباضات به بیرون راندن کودک از رحم (رحم) و وارد شدن او به کانال زایمان کمک می کنند.

احتمالاً شما این انقباضات را در ناحیه کمر و ناحیه شکم احساس خواهید کرد. به این ها درد زایمان گفته می شود. انقباضات به اتساع (گشاد شدن) دهانه واژن (که دهانه رحم نامیده می شود) کمک می کنند. این فرایند امکان خارج شدن کودک از بدن و تولد او را فراهم می کند.

زنانی که برای اولین بار مادر می شوند معمولاً به طور متوسط حدود 12 تا 18 ساعت در زایمان هستند. این فرایند اگر پیش از این بچه دار شده باشید، معمولاً با سرعت بیشتری انجام می شود و حدود نیمی از این مقدار طول می کشد.

زایمان طولانی چیست؟

گاهی اوقات سرعت زایمان افت پیدا می کند و این روند خیلی کند پیش می رود. زایمان طولانی تحت عنوان “عدم پیشرفت زایمانی” نیز مورد خطاب قرار می گیرد.

تشخیص زایمان طولانی مدت از طریق مرحله زایمان و اینکه دهانه رحم حین زایمان بطور مناسب نازک و باز شده است یا خیر، امکان پذیر است. اگر کودک پس از تقریباً 20 ساعت انقباضات منظم هنوز متولد نشده است، احتمالاً شما در پروسه ی زایمان طولانی مدت هستید. به گفته ی برخی از متخصصان سلامت، این امر پس از 18 تا 24 ساعت روی می دهد.

زایمان طولانی مدت در بارداری های دوقلویی یا چند قلویی، زایمانی است که بیش از 16 ساعت بطول بیانجامد.

پزشک متخصص زنان ممکن است از زایمان کند تحت عنوان “زایمان نهفته طولانی” یاد کند.

زایمان طولانی زمانی روی می دهد که:

• کودک بسیار بزرگ است و نمی تواند از کانال زایمان عبور کند.
• کودک در وضعیت غیرطبیعی قرار دارد. کودک به طور معمول بصورت سر پایین و با صورت رو به پشت مادر قرار دارد.
• کانال تولد برای عبور کودک بسیار کوچک است.
• انقباضات شما بسیار ضعیف است.

کند پیش رفتن زایمان چه اتفاقی را در پی خواهد داشت؟

بیشتر خانم ها رویای زایمان سریع را در سر می پرورانند. اما اگر روند زایمانتان به نظر بسیار کند پیش می رود، با دانستن اینكه پزشك، پرستار یا ماما، شما و كودكتان را از نظر بروز هرگونه مشكل در این مدت کاملاً تحت دارند، آسوده باشید.

تیم پزشکی موارد زیر را ارزیابی خواهد کرد:

• شمار انقباضات.
• قدرت انقباضات.

درمان زایمان طولانی به چه صورت است؟

در صورتی که روند پیشرفت زایمان کند باشد، ممکن است به شما گفته شود اندکی استراحت کنید. گاهی اوقات داروهایی برای تسکین درد زایمان و کمک به آرامش به شما داده می شود. ممکن است حس کنید با تغییر پوزیشن بدن احساس راحتی بیشتری پیدا می کنید.

درمان اضافی بستگی به علل کند پیش رفتن زایمان دارد.

اگر کودک در کانال زایمان باشد، ممکن است پزشک متخصص زنان و زایمان یا ماما از ابزارهای ویژه ای به نام فورسپس یا دستگاه خلا برای کمک به بیرون کشیدن کودک، از راه واژن استفاده کنند.

اگر پزشک زنان احساس کند انقباضات بیشتر یا شدیدتری لازم است، ممکن است به شما پیتوسین (اکسی توسین) داده شود. این دارو انقباضات را تسریع بخشیده و آنها را تقویت می کند. در صورتی که پزشک بر این باور باشد که میزان انقباضات کافی است و زایمان هنوز متوقف شده باشد، ممکن است به سزارین نیاز داشته باشید.

در صورتی که کودک خیلی بزرگ باشد، یا داروها سرعت زایمان را افزایش ندهند، شما به سزارین نیاز خواهید داشت.

خطرات زایمان طولانی 

زایمان طولانی احتمال نیاز به سزارین را افزایش می دهد.

زایمانی که بیش از حد طولانی شود می تواند برای کودک خطرناک باشد. این حالت ممکن است موارد زیر را در پی داشته باشد:

• کاهش سطح اکسیژن کودک
• ریتم غیر طبیعی قلب کودک
• مواد غیر طبیعی در مایع آمنیوتیک
• عفونت رحم

در صورتی که کودک تحت دیسترس باشد، شما به زایمان اورژانسی نیاز خواهید داشت. این زمان، زمانی است که مانیتورینگ دقیق برای سلامت شما و کودک بسیار اهمیت دارد.

در زنانی که به فرزندشان شیر می‌دهند، در مقایسه با زنانی که این کار را انجام نمی‌دهند، احتمال بروز سرطان سینه و سرطان تخمدان کمتر است. به‌علاوه، آن‌ها پس از زایمان سریع‌تر بهبود پیدا می‌کنند. چون هورمون‌های ترشح شده در حین شیردهی به انقباض رحم کمک می‌کنند.

چگونه با دیابت دوران شیردهی و مشکلات آن مقابله کنیم؟

در صورت ابتلا به دیابت، راه‌کارهای زیر به شما کمک می‌کنند که هم قند خون خود را کنترل کنید و هم با مشکلات دوران شیردهی به خوبی روبرو شوید:

1. در مورد داروهای خود با پزشک مشورت کنید

در بیشتر موارد، می‌‌توانید به مصرف داروهایی که در دوران بارداری برای کنترل قند خون مصرف می‌کردید، ادامه دهید. اما همیشه عاقلانه است که با پزشک خود درباره داروهای روتین دیابت در دوران شیردهی مشورت کنید.

معمولا استفاده از متفورمین و انسولین تزریقی به عنوان درمان دارویی دیابت دوران شیردهی بی‌خطر است. اگر به دیابت نوع 1 مبتلا باشید، حتما باید به تزریق انسولین ادامه دهید. با این حال، ممکن است در دوران شیردهی نسبت به قبل از بارداری به انسولین کمتری نیاز داشته باشید. چرا که تغییرات هورمونی ناشی از زایمان و شیردهی روی میزان انسولین مورد نیاز شما تاثیر می‌گذارد.

2. برای دیابت دوران شیردهی به طور منظم قند خون‌تان را اندازه بگیرید

تولید شیر به انرژی زیادی نیاز دارد و شیر مادر سرشار از لاکتوز است که یک نوع قند محسوب می‌شود. وقتی به نوزاد خود شیر می‌دهید و این قند از بدن شما خارج می‌شود، ممکن است سطح قند خون‌تان 25 درصد کاهش یابد و حتی به هیپوگلیسمی (افت قند خون) دچار شوید.

تنظیم دقیق دوز داروها توسط پزشک و اندازه‌گیری منظم قند خون با گلوکومتر (دستگاه تست قند خون) می‌تواند به کنترل بهتر قند خون کمک کند. از پزشک خود بخواهید که هر چند وقت یک‌بار گلوکومتر شما را بررسی کند تا مطمئن شوید که درست کار می‌کند.

توصیه می‌شود قبل از شیر دادن به فرزندتان یک میان وعده بخورید و همیشه در حین شیردهی یک خوراکی مانند آب‌میوه در نزدیکی خود داشته باشید تا در صورت افت قند خون از آن استفاده کنید. به‌علاوه، برای اینکه بدن خود را هیدراته نگه دارید باید در طول روز مقدار زیادی آب بنوشید.

3. برای شروع شیردهی صبور باشید

اگر تولید شیر کمی طول کشید، تعجب نکنید. تحقیقات نشان داده‌اند که دیابت (شامل دیابت بارداری، دیابت نوع 1 و دیابت نوع 2)، مقاومت به انسولین و شاخص توده بدنی (BMI) بالا باعث تاخیر در تولید شیر می‌شوند. از سوی دیگر، زنان مبتلا به دیابت دوران شیردهی ممکن است دائما نگران سلامتی خود و فرزندتان باشند که این اضطراب روی اکسی توسین تاثیر منفی دارد. اکسی توسین هورمونی است که باعث جاری شدن شیر از سینه‌ها می‌شود.

اگر به هیچ عنوان قادر به شیردهی نیستید، با پزشک در مورد تغذیه نوزاد با شیر خشک مشورت کنید. شیر خشک مزایای شیر مادر را ندارد، اما می‌تواند کالری و سایر مواد مغذی مورد نیاز کودک را تامین کند.

4. از رژیم غذایی سالم پیروی کنید

پیروی از رژیم غذایی سالم و فعالیت بدنی منظم برای کنترل دیابت در دوران شیردهی از اهمیت زیادی برخوردار است. برای اینکه تغذیه سالمی داشته باشید، نکات زیر را به خاطر بسپارید:

• از کربوهیدرات‌های سالم استفاده کنید. کربوهیدرات‌ها روی قند خون تاثیر دارند. بنابراین، باید از غذاهای سالم‌تری که کربوهیدرات دارند استفاده کنید، مثل غلات کامل، میوه‌ها، سبزیجات، حبوبات و لبنیات کم چرب.
• مصرف نمک را کاهش دهید. زیاده‌روی در مصرف نمک به پرفشاری خون منجر می‌شود و خطر بیماری قلبی و سکته مغزی را افزایش می‌دهد. تحقیقات در مورد عوارض دیابت دوران شیردهی و سایر انواع دیابت نشان داده است که بسیاری از بیماران دیابتی در اثر بیماری‌های قلبی-عروقی فوت می‌کنند.
• از گوشت‌های فرآوری شده استفاده نکنید. غذاهای فرآوری شده مثل سوسیس و ژامبون با بیماری‌های قلبی-عروقی مرتبط هستند.
• میوه و سبزی بیشتری بخورید. میوه‌ها و سبزیجات هم مواد مغذی مورد نیاز بدن را تامین می‌کنند و همه به دلیل داشتن فیبر در کنترل قند خون موثرند.
• چربی‌های سالم را انتخاب کنید. چربی‌ها به تامین انرژی مورد نیاز بدن کمک می‌کنند. مغزهای خوراکی، آووکادو، ماهی، روغن زیتون، روغن کانولا و روغن آفتابگردان از چربی‌های سالم تشکیل شده‌اند.
• مصرف شکر را کاهش دهید. تنقلات و نوشیدنی‌های شیرین از کاهش وزن بعد از زایمان جلوگیری می‌کنند و قند خون را افزایش می‌دهند.

5. برای کنترل دیابت دوران شیردهی کالری کافی دریافت کنید

تولید شیر به کالری نیاز دارد. بنابراین، زنان شیرده باید در مقایسه با سایر زنان در طول روز کالری بیشتری دریافت کنند. در صورت ابتلا به دیابت در دوران شیردهی باید با پزشک یا متخصص تغذیه در مورد کالری مورد نیاز خود مشورت کنید. کالری دریافتی شما باید به اندازه‌ای باشد که ضمن حمایت از تولید شیر به چاقی یا افزایش شدید قند خون منجر نشود

6. به اندازه کافی بخوابید

کمبود خواب می‌تواند مدیریت دیابت را سخت‌تر کند و استرس را افزایش دهد. سعی کنید زمانی که کودک‌تان می‌خوابد شما هم استراحت کنید. در صورت نیاز از اطرافیان خود بخواهید که برای مدت کوتاهی مراقبت فرزندتان باشند تا شما بتوانید بخوابید.

7. مراقب برفک نوک سینه باشید

دیابت کنترل نشده احتمال ابتلا به عفونت‌های قارچی را افزایش می‌دهد و این می‌تواند باعث درد و خارش نوک سینه‌ها شود. اگر در دوران شیردهی علائمی مانند بثورات پوستی، تاول یا درد شدید را تجربه کردید، به دکتر غدد مراجعه کنید.

روزهای بعد از زایمان، روزهای تلخ و شیرینی است. نه ماه انتظار به پایان رسیده و خانوادۀ شما با حضور یک نوزاد، کمی متفاوت شده است. در این روزها معمولاً یکی از اعضای خانواده یا دوستان در کنار مادر می‌ماند و از او مراقبت می‌کند. همچنین دوستان و فامیل برای احوال‌پرسی و تبریک به منزل شما می‌آیند. یادتان باشد در این روزها، با وجود شلوغ بودن دور و اطراف از خودتان غافل نشوید. همچنین اعضای خانواده و مهمان‌ها ممکن است از روی خیرخواهی، توصیه‌هایی به شما بکنند که بهتر است نظرها و توصیه‌‌های اطرافیان را قبل از اطمینان از صحت علمی آن انجام دهید. در این مطلب می‌توانید با مراقبت‌های بهداشتی پس از زایمان، خودمراقبتی‌های لازم در خانه و موارد نیازمند تماس با پزشک پس از زایمان آشنا شوید.

مراقبت‌های بهداشتی

مراقبت‌های بهداشتی اهمیت بسیار زیادی پس از زایمان دارد. با استفاده از موارد زیر می‌توانید بعد از زایمان طبیعی، مراقبت‌های لازم را برای نگهداری از زخم بخیۀ پرینه؛ در صورت وجود و همین‌طور کنترل خونریزی انجام دهید:

بخیه

در زایمان طبیعی ممکن است ناحیۀ پرینه را تا حدود دو سانتی‌متر برای خروج نوزاد باز کنند و بعد بخیه بزنند. این بخیه به اندازۀ بخیۀ سزارین، عمیق نیست و به همین دلیل در مدت زمان کوتاهی جوش می‌خورد. اگر بتوانید به خوبی از زخم خود محافظت کنید، می‌توانید انتظار داشته باشید که با گذشت حدود یک هفته تا ۱۰ روز، دیگر خبری از بخیه و زخم نباشد. نکات زیر می‌تواند برای نگهداری از این بخیه‌ها در روزهای پس از زایمان مفید باشد:

• روی بخیه‌هایتان ننشینید.
• برای جلوگیری از باز شدن بخیه‌ها، بهتر است تا خوب شدن زخم، روی یک بالش طبی حلقوی بنشینید.
• بهتر است از توالت ایرانی استفاده کنید.
• بعد از دستشویی، زخم را با آب ولرم بشویید و سپس با باد سشوار آن را خشک کنید.
• اگر نخواستید از سشوار استفاده کنید، هر بار از یک حولۀ تمیز و نرم استفاده کنید.
• ساعت‌هایی در روز بدون لباس زیر دراز بکشید تا زخمتان هوا بخورد.
• در روزهای اول زیاد روی پاهایتان نایستید.
• زخم را دستکاری نکنید و بدون اجازۀ پزشک روی آن پماد، کرم یا لوسیون نزنید.

خونریزی

خونریزی بعد از زایمان، در هر دو نوع زایمان طبیعی و سزارین وجود خواهد داشت، اما معمولاً در زایمان طبیعی بیشتر از سزارین است و احتمالاً شما بعد از یک زایمان طبیعی مدت زمان بیشتری لکه‌بینی و خونریزی دارید. همچنین در صورت داشتن بخیه در ناحیۀ پرینه، مراقبت‌های لازم در مورد خونریزی پس از زایمان طبیعی نیاز به رعایت و توجه بیشتری دارد. به‌طورکلی برخی از مراقبت‌های لازم برای خونریزی پس از زایمان شامل موارد زیر است:

• از نوار بهداشتی ساده و بزرگ؛ بدون پودر جاذب یا رویۀ مشبک استفاده کنید.
• هرگز از تامپون استفاده نکنید.
• لباس زیر تنگ به همراه نوار بهداشتی، از رسیدن هوا به زخم جلوگیری و روند خوب شدن زخم را کند می‌کند.
• نوار یا پد بهداشتی خود را هر دو تا چهار ساعت یک بار عوض کنید.
• در صورت وجود زخم، از تجمع خون روی زخم این ناحیه جلوگیری کنید.

همچنین اگر تب یا لرز داشتید یا خونریزی و ترشحات واژن شما بدبو بود ممکن است دچار یکی از عفونت‌های پس از زایمان‌ شده باشید که لازم است با پزشک تماس بگیرید. همچنین در صورت کاهش پیدا نکردن خونریزی یا ادامۀ خونریزی به رنگ قرمز روشن بعد از هفتۀ اول زایمان، با ماما یا پزشکتان تماس بگیرید.

استفاده از شکم‌بند

زمان جمع شدن شکم بعد از زایمان، یکی از سوال‌های رایج مادران است که معمولاً به عنوان راه‌حل، شکم‌بند به آنها معرفی می‌شود. شکم‌بندهای بعد از زایمان، به بازگشت شکم به حالت قبل از بارداری و رفع کمردرد کمک می‌کند. این شکم‌بند‌ها در دو نوع است. نوع اول که به آن گِن گفته می‌شود، شبیه یک شورت بلند است و از بالای زانو تا روی شکم کشیده می‌شود. از آنجا که این گن‌ها باعث عرق کردن خواهد شد، توصیه می‌شود تا خوب شدن بخیه‌های پرینه، از آنها استفاده نکنید.

نوع دوم شکم‌بندها مانند کمربندی پهن دور شکم بسته می‌شود و از زیر شکم تا بالای آن را می‌پوشاند. این نوع شکم‌بند را می‌توانید بعد از زایمان استفاده کنید، اما باید توجه داشته باشید که شکم‌بند فقط اطراف شکم را بپوشاند و بیش از اندازه به شکم فشار وارد نکند.

تغذیۀ مناسب

شما احتمالاً انرژی زیادی صرف زایمان طبیعی کرده‌اید، اما لازم نیست تمام آن را با هم دریافت کنید. روزهای اول پس از زایمان نباید غذاهای سنگین بخورید. خانوادۀ شما ممکن است به شما اصرار کنند که گوشت زیاد یا غذای چرب بخورید. باید توجه داشته باشید که در روزهای پس از زایمان شما ممکن است فعالیت کمتری داشته باشید، بنابراین امکان سوءهاضمه و یبوست وجود دارد و در صورت ابتلا به یبوست، امکان آسیب دیدن بخیه‌ها نیز وجود خواهد داشت. پس سعی کنید در طول روز مواد غذایی لازم و مفید را دریافت کنید. نکات زیر می‌تواند در داشتن یک تغذیۀ خوب به شما کمک کند:

• مواد غذایی حاوی فیبر بالا مثل برنج قهوه‌ای، نان سبوس‌دار و سبزیجات بخورید.
• دو بار در هفته ماهی قزل‌آلا یا سالمون بخورید.
• انجیر خشک، برگۀ زردآلو یا هلو مصرف کنید.
• میوه‌هایی مثل انواع توت‌ها و پرتقال را در میان‌وعده‌های خود قرار دهید.
• برخلاف تصور، کاچی به دلیل چرب بودن غذای مناسبی برای روزهای بعد از زایمان نیست.
• لبنیات کم‌چرب مصرف کنید.
• مایعات زیاد و آب میوۀ خانگی بنوشید.
• به سالاد و غذاها، روغن زیتون اضافه کنید.

فعالیت‌های خانه‌داری

مادرانی که طبیعی زایمان کرده‌اند، زودتر از مادران سزارینی بهبود می‌یابند و می‌توانند یک روز بعد از زایمان راه بروند و فعالیت کنند. اما لازم است که به بدنتان فرصت کافی برای بهبود کامل را نیز بدهید و بلافاصله پس از زایمان فعالیت‌های سنگینی را شروع نکنید. بعضی از مادران از قوی نشان دادن خود لذت می‌برند و بعضی دیگر به دلیل وجود یک بچۀ دیگر، استراحت را از خودشان می‌گیرند. اما باید بدانید که پس از زایمان لازم است استراحت کافی داشته باشید. برخی از مواردی که باید طی این روزها رعایت کنید شامل موارد زیر است:

• اجسام خیلی سنگین را بلند نکنید.
• از فعالیت‌های زیاد و خسته‌کننده پرهیز کنید.
• خودتان را مجبور به آشپزی‌های طولانی نکنید.
• مراقبت از دیگر کودکان را به کمک همسر یا شخص دیگری انجام دهید.
• شما می‌توانید از اطرافیان برای پر کردن یخچال و آوردن وعده‌های غذایی درخواست کمک کنید.

موارد نیازمند تماس با پزشک

اولین مراقبت پزشکی در روز اول تا سوم پس از زایمان انجام می‌شود. پس از ترخیص شما از بیمارستان بعد از یک زایمان طبیعی، لازم است دوباره در روز سوم به بیمارستان مراجعه کنید. همچنین اولین مراقبت مربوط به نوزاد بعد از ترخیص، بین روزهای سوم تا پنجم بعد از زایمان انجام می‌شود. سپس به دنبال آن، مراقبت دوم پس از زایمان بین روز ۱۰ تا ۱۵ بعد از زایمان و مراقبت سوم در روزهای ۳۰ تا ۴۲ بعد از زایمان انجام می‌شود که بهتر است در مورد آنها اطلاعات کافی داشته باشبد. غیر از این مراقبت‌ها که تاریخ مشخصی دارد، پس از رفتن به خانه بعد از یک زایمان طبیعی، در صورت داشتن هر کدام از موارد زیر، لازم است فوراً با پزشکتان تماس بگیرید:

• تب، حتی تب خفیف
• کاهش نیافتن خونریزی بعد از هفتۀ اول پس از زایمان
• درد شدید یا رو به افزایش در ناحیۀ واژن
• درد زیاد در ناحیۀ پرینه
• درد یا حساسیت در یک قسمت از سینه
• درد در قفسۀ سینه یا سرفۀ همراه با خون
• احساس تنگی نفس
• درد یا سوزش هنگام دفع ادرار
• ترشحات بدبو از واژن
• درد شدید یا مداوم در پا
• حساسیت به لمس پا
• احساس گرما در هر ناحیه از پا
• سردرد شدید و قطع‌نشدنی
• استفراغ شدید یا مداوم
• مشکلات بینایی مثل دوبینی، تاری و کاهش دید یا وجود نقاط چشمک‌زن یا نورانی در محدودۀ دید
• نشانه‌های شوک مثل سرگیجه، ضعف، ضربان قلب بالا یا تپش قلب، تنفس سریع یا کوتاه، رنگ‌پریدگی و احساس بی‌قراری یا سردرگمی
• داشتن احساس اندوه و ناامیدی شدید

سردرد مشکل آزار دهنده‌ای، که برای همه افراد و در تمامی سنین به علت‎های گوناگون ممکن است رخ دهد. یکی از بیشترین علل سردرد در خانم‌ها زایمان است. براساس مشاهدات انجام شده، افراد زیادی بعد از روند زایمان تا مدت زمانی دچار سردرد و گاه سرگیجه شده اند، که این سردرد گاه تا 6 هفته پس از زایمان ادامه پیدا می‌کند. این سردردها ممکن است بسیار خفیف یا با شدت فراوان باشد. احتمال وقوع این سردردها در هر دو نوع زایمان یعنی طبیعی و سزارین وجود دارد.

سردرد پس از زایمان

در اثر زایمان و تولد کودک هورمون‎های مادر دچار تغییرات شدیدی می‌شود، همچنین در اثر این تولد بدن دچار فشار، استهلاک و افت قند می‎شود. همه این عوامل دست به دست یکدیگر داده و در بسیاری از مادران سردرد پس از زایمان را به‌وجود می‌آورد.

سردردهای پس از زایمان طبیعی

بیشترین علت سرگیجه و سردردهای پس از زایمان طبیعی فشاری است که به بدن و نواحی سر، گردن و لگن وارد شده است. هم‌چنین به علت درد در زایمان طبیعی میزان قندخون پایین آمده و همین عامل به تنهایی باعث ایجاد سردرد می‎شود.

سردردهای پس از زایمان سزارین

باوجود این مسئله که در حین زایمان سزارین مادر متحمل درد نمی‌شود اما به علت تزریق داروهای بیهوشی یا بی‎حس کننده‌هایی که در نخاع تزریق می‎شوند، فرد دچار سردرد بعد از زایمان می‌شود. سردردهای پس از زایمان سزارین معمولا از یک الی دو روز بعد از زایمان آغاز می‎شود.

علل سردردهای پس از زایمان

سردردهای پس از زایمان به دو دسته تقسیم می‌شوند: سردردهای اولیه که دردهای میگرنی و تنشی جزء این دسته سردردها به حساب می‌آیند و دسته دوم سردردهای ثانویه که به علت وجود یک بیماری در بدن ایجاد می‌شوند. علل سردردهای اولیه ممکن است گزینه‎های زیر باشد:

سابقه خانوادگی و عامل وراثت

برخی افراد به صورت ارثی سابقه ابتلا به سردرد پس از زایمان را دارند، که پس از مدتی به راحتی از بین می‎رود.

مشکلات هورمونی

بارداری و زایمان از عوامل تغییرات فراوان هورمون‎ها می‎باشند. معمولا بعد از زایمان میزان استروژن کاهش پیدا می‎کند، زمانی که سطح استروژن موجود در بدن کاهش پیدا کند فرد دچار سردرد می‎شود.

کمبود آب در بدن

یکی از علل مهم در انواع سردرها کاهش آب بدن و مصرف نکردن آب به اندازه کافی است. به ویژه در دوره پس از زایمان که ممکن است مادر به علت مضطرب بودن و رسیدگی به نوزاد به اندازه کافی به تامین آب بدن خود اهمیت ندهند.

کم‎خوابی

با تولد نوزاد و خستگی و بی‌خوابی‎های طولانی مدت مادر، بدن دچار کمبود‎خواب و خستگی شدید شده و این خستگی ممکن است به‎صورت علائمی چون سردرد بروز پیدا کند.

خستگی

فرایند بارداری و پس از آن زایمان یک پروسه بسیار خسته کننده برای مادران است با به دنیا آمدن نوزاد و آغاز مسئولیت‎های مربوط به او توجه مادر به خود کمتر شده وآسیب‎هایی از جمله سردرد به او وارد می‌شود.

شیردهی

با شروع شیردهی مادر، هورمون‌های مربوط به شیردهی(اکسی توسین) در بدن ترشح می‎شود که خود یکی از علل سردرد در حین شیردهی است، با توجه به سیستم بدن مادر مدت زمان این نوع سردرد متفاوت است.

استرس

بسیاری از افراد پس از زایمان دچار افسردگی و استرس شدید می‎شوند. گاهی این استرس‌ها سبب ایجاد دردهایی در ناحیه سر می‌شود.

فشارخون

بارداری و پس از آن زایمان تغییرات زیادی در بدن ایجاد می‌کند که یکی از آ‎ن‎ها بالا رفتن یا پایین آمدن فشار خون است. تغییرات فشار خون یکی از عوامل مهم ایجاد سردرد در افراد است.

علل سردردهای ثانویه

    مننژیت

مصرف بعضی از داروها

بیماری پره‌اکلامپسی( این بیماری به علت افزایش فشار خون ایجاد می‌شود. در حین ابتلا به این بیماری معمولا فرد دچار دفع پروتئین از طریق ادرار می‌شود. پره اکلامپسی اغلب بیماری خطرناکی بوده و عوارضی چون تشنج و گاه به کما رفتن فرد مبتلا را به‌همراه دارد.)

کاهش و ترک مصرف کافئین‌ها

عوارض سردرد بعد از زایمان

سردرد به‎وجود آمده پس از زایمان، امری بسیار طبیعی است و اغلب ضرری ندارد زیرا بیش‌ترین نوع سردرد پس از زایمان از نوع اولیه است که خود به مرور زمان و بدون به‌جا گذاشتن عوارض از بین میرود. اما درموارد نادری فرد دچار سردردهای ثانویه می‌شود در این صورت حتما و در اولین فرصت لازم است به پزشک مراجعه شود زیرا به تاخیر انداختن روند درمان ممکن است عوارض جبران ناپذیری را به دنبال داشته باشد.

درمان سردردهای بعد از زایمان

درمان سردردهای اولیه پس از زایمان چه از نوع زایمان طبیعی و چه زایمان سزارین اصولا کار راحتی بوده و با داروهایی چون استامینوفن، پروفن، آسپرین، ناپروکسن و داروهایی برای کنترل سرگیجه و حالت تهوع تسکین پیدا می‎کند. در سردردهای ثانویه نیز پزشک پس از انجام معاینات لازم و انجام تست‌ها و ازمایش‌ها و همچنین انجام ام‌آر‌آی و سی‌تی‌اسکن از سر، درمان لازم را آغاز می‎کند.

نوع دیگری از درمان به‌نام درمان خانگی نیز وجود دارد که می‎تواند در سردردهای اولیه از درمان‌های خانگی و غیر دارویی نیز استفاده کرد. این نوع درمان دیگر عوارض داروهای تسکین دهنده را به دنبال خود ندارد.

پیشگیری از سردردهای پس از زایمان

رعایت برخی نکات می‎تواند به عدم ابتلا به سرگیجه و سردرد پس از زایمان کمک کند.

در گام اول با یک مشاور و روانشناس در ارتباط بوده و از تمامی حالات خستگی‎ها و افسردگی‎ها با او صحبت کنید.

از غذاهای مقوی استفاده کنید

تمامی وعده‌های غذایی خود را به صورت کامل مصرف کرده و مراقب افت قندخون خود باشید و در طول روز از خوراکی‎های مفید و دارای مواد مغذی استفاده کنید، زیرا یکی از علل ابتلا به سردرد افت قند در بدن است.

از هرگونه تنش و استرس دوری کنید

تنش، اضطراب و استرس علل بسیاری از بیماری‌ها است. در دوره پس از زایمان سعی کنید آرامش کافی داشته باشید.

ورزش کنید

به آرامی و در زمان‎های کوتاه شروع به فعالیت و ورزش کنید. داشتن فعالیت و برنامه ورزشی متناسب با شرایط، روش بسیار مناسبی برای جلوگیری از ابتلا به سردرد و همینطور استرس و افسردگی بعد از زایمان است.

علل و درمان شکاف مقعدی و تسکین خونریزی مقعدی پس از زایمان

خونریزی مقعدی به خونریزی از مقعد، روده بزرگ یا سوراخ مقعد اشاره دارد. معمولاً به صورت خون قرمز روشن یا خوننیره مایل به قهوه ای در مدفوع ، توالت فرنگی یا دستمال توالت نشان داده می شود. برخی از زنان ممکن است خونریزی مقعدی پس از زایمان را ، همراه با درد و ناراحتی، پس از سزارین یا زایمان واژینال تجربه کنند. این پست از MomJunction دلایل وجود خون پس از زایمان در مدفوع، اقدامات تسکین دهنده ای که می توانید انجام دهید و راه های جلوگیری از آن را به شما ارائه میدهد.

دلایل خونریزی مقعدی پس از زایمان

دلایل احتمالی خونریزی مقعدی پس از زایمان عبارتند از:

۱- بواسیر (تورم رگهای مقعد) علت خونریزی مقعدی پس از زایمان

بواسیر در دوران بارداری به خصوص در سه ماهه سوم بارداری و چند هفته اول پس از زایمان شایع است. در هنگام مدفوع کردن به همراه فشار در اثر یبوست پس از زایمان یا هنگام پاک کردن ناحیه مقعد با استفاده از دستمال، این رگهای متورم دچار پارگی و خونریزی می شوند.

۲- شکاف/چاک های مقعدی علت خونریزی مقعدی پس از زایمان

مدفوع کردن به همراه فشار همچنین می تواند باعث ایجاد ترک در پوست اطراف مقعد  که به شکاف های مقعدی معروف استشود. این موارد می توانند دردناک باشند و باعث خونریزی شوند. بنابراین ،اگر سابقه خونریزی مقعدی قبل از بارداری به دلیل بواسیر یا شکاف های مقعدی را دارید، این موضوع را به متخصص زنان و زایمان خود اطلاع دهید تا وی بتواند آن را مدیریت پزشکی کند و پیشنهاداتی را به شما بدهد ، زیرا شرایط پس از زایمان وخیم تر می شود.

چگونه با خونریزی مقعدی پس از زایمان مقابله کنیم/سر کنیم؟

در اینجا برخی از راه های کنترل بواسیر و شکاف مقعدی و تسکین خونریزی مقعدی پس از زایمان آورده شده است .

۱- حمام آب گرم را امتحان کنید

ممکن است از وان سیتز (مث تشت کوچک) که یک وان آب کوچک است و روی صندلی توالت قرار دارد استفاده کنید. نشستن در وان سیتز حدود ۱۰ تا ۱۵ دقیقه پس از هر بار دستشویی کردن یا دو تا سه بار در روز می تواند سوزش و ناراحتی را تسکین دهد. نمک Epsom را به آب اضافه کنید تا به کاهش تورم و درد کمک کند. همچنین می توانید خود را در وان قرار دهید. هنگام بودن در وان ، عضلات مقعد را شل کنید. این به حداکثر رساندن جریان خون و تسریع در بهبود کمک می کند. همچنین می تواند درد همراه با حرکات روده را کاهش دهد. کمپرس یخ را (مقداری یخ را به پارچه تمیز بپیچید) حدود ده دقیقهروی بواسیر بگذارید. این به کاهش تورم و ناراحتی کمک می کند. بین روش های سرد و گرم جایگزین کنید – با کمپرس یخ شروع کنید و آن را با یک وان گرم سیتز دنبال کنید (سپس در وان بنشینید).

۲- ناحیه مقعدی را با استفاده از یک دستمال نرم و بدون رایحه تمیز کنید

همچنین برای تسریع روند بهبودی میتوانید از دستمال مرطوب دارویی یا مرطوب کردن دستمال با عنبر سائل استفاده کنید. تمرینات کگل (kegel )را تمرین کنید زیرا می تواند به بهبود گردش خون در منطقه بافتی مقعد و پرینه (نوعی ناحیه تشریحی در لگن است. در بین رانها قرار دارد و پایین ترین قسمت دهانه لگن را نشان می دهد. ناحیه پرینه با کف لگن از حفره لگن جدا می شود) کمک کند. آنها همچنین به تقویت عضلات واژن و کف لگن کمک می کنند. روی یک کوسن نرم یا بالش بنشینید تا از فشار بر روی مقعد خلاصشوید. نشستن روی تختخواب یا صندلی گهواره ای راحت تر از نشستن روی صندلی پشت صاف است. بالش های دونات/گرد شکل در این شرایط بسیار مفید و کار آمد هستند.

۳- فعالیت هایی که باعث ایجاد فشار مقعدی می شوند را محدود کنید

بواسیر به طور کلی به دلیل فشار وارد شده بر ناحیه مقعد رخ می دهد. عوامل خطر احتمالاً چاقی ، برداشتن وسایل سنگین ، یبوست ، فشار برای داشتن مدفوع یا نشستن روی صندلی توالت برای مدت طولانی است. تمایل به دفع مدفوع را کنترل نکنید زیرا می تواند درد و ناراحتی ناشی از بواسیر را تشدید کرده و مدفوع را خشک کند. زمان صرف شده در توالت را محدود کنید زیرا نشستن طولانی مدت به ورید/رگهای مقعدیکه می تواند باعث افزایش خونریزی شود فشار وارد می کند. پس از مشورت با پزشک از کرم های بواسیر ، شیاف ، پماد یا اسپری تجویز شده استفاده کنید. آنها می توانند خارش و ناراحتی در ناحیه مقعد را تسکین دهند. با گنجاندن غذاهای پر فیبر در رژیم غذایی و نوشیدن آب کافی، یبوست را برطرف کنید. این موارد می توانند یبوست  و ناراحتی ناشی از بواسیر و خونریزی مقعدی را کاهش دهند. اگر این اقدامات درمانی در منزل باعث تسکین خونریزی مقعدی پس از زایمان نشود ، پزشک ممکن است داروهایی مانند نرم کننده مدفوع ، مواد افیونی و مسکن ها را برای شما تجویز کند.

چه موقع برای خونریزی مقعدی پس از زایمان به پزشک مراجعه کنیم؟

در صورت مشاهده علائم زیر از ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود کمک بگیرید:

• خونریزی قابل توجه مقعد که مداوم یا شدید است
• افزایش غیر عادی در منطقه مقعد
• خون تازه در مدفوع
• تغییر در رنگ مدفوع
• درد هنگام دفع مدفوع یا ادرار کردن
• عدم کنترل محل عبور مدفوع
• سرگیجه یا تنگی نفس

ممکن است پزشک برای تعیین علت وجود خون در مدفوع آزمایشات آزمایشگاهی یا آزمایشات تصویربرداری را تعیین کند.

چگونه از خونریزی مقعدی پس از زایمان جلوگیری کنیم؟

تدابیری را برای جلوگیری از یبوست اتخاذ كنید، كه  بتواند احتمال بواسیر پس از زایمان و شکاف مقعدی را که از، دلایل اصلی خونریزی مقعدی پس از زایمان هستند را كاهش دهد. اقدامات زیر می تواند به شما در جلوگیری از خونریزی مقعدی پس از زایمان کمک کند.

• به اندازه کافی آب و مایعات سالم بنوشید.
• از رژیم غذایی فیبر دار که شامل محصولات غلات سبوس دار کامل، لوبیا ، غلات ، میوه های تازه و سبزیجات در رژیم غذایی روزمره شما هستند استفاده کنید.
• مصرف غذای فرآوری شده ، گوشت و فرآورده های گوشتی را محدود کنید.
• وقتی احساس  کردید به دستشویی نیاز دارید سریعا بروید.
• وزن یک بدن سالم را حفظ کنید. پس از مشورت با پزشک خود از مکمل پروبیوتیک یا فیبر استفاده کنید.
• تمرینات منظمی مانند پیاده روی و شنا و یوگا را نیز تمرین کنید.

آیا بعد از بچه دار شدن ، در هنگام مدفوع کردن، خونریزی طبیعی است؟

یافتن قطره یا رگه های خون در مدفوع پس از زایمان ، کاسه توالت یا دستمال در طی چند روز اول پس از زایمان امری عادی است. همچنین ممکن است بعد از رفتن به دستشویی ، آن را در شورت خود مشاهده کنید. خونریزی مقعدی پس از بارداری معمولاً یک مشکل جدی نیست زیرا عوامل ایجاد کننده آن (بواسیر یا شکاف مقعدی) به خودی خود برطرف می شوند. در برخی موارد ، هنگامی که آنها به خودی خود برطرف نشوند، ارائه دهنده خدمات بهداشتی درمانی شما ممکن است با بررسی علائم و نشانه های شما ، شدت بیماری را تشخیص دهد. در موارد شدید ، ممکن است یک جراحی جزئی به شما توصیه شود.

چگونه بفهمید که پس از تولد فرزندتان دچار کمبود آهن شده اید؟

احساس خستگی و ضعف عمومی گاهی اوقات نشانه این است که شما با کمبود آهن در بدن تان روبرو هستید. مشکل این است که بسیاری از زنانی که به تازگی مادر شده اند، احساس خستگی می کنند و ممکن است دلیل احساس ضعف شما بی قراری نوزاد یا چالش های فراوانی باشد که مراقبت از نوزاد با خود به همراه می آورد.

کمبود آهن پس از به دنیا آمدن نوزاد امری طبیعی است. زایمان و خونریزی واژنی (لوکیا) که معمولاً در شش هفته اول پس از زایمان روی می دهد، باعث می شود بسیاری از مادران از لحاظ آهن با کمبود مواجه شوند.

با این وجود، سطح آهن بدن شما پس از اینکه بدن شما از شرایط زایمان خارج گردید، به تدریج با مصرف یک رژیم غذایی متعادل حاوی مقدار زیادی غذاهای آهن دار به حالت عادی باز خواهد گشت.

مهم است که شما سطح متعادل آهن را در بدن تان حفظ کنید. بدن به آهن برای تولید هموگلوبین که اکسیژن را در سلولهای قرمز خون ذخیره و حمل می کند، نیاز دارد.

کمبود آهن می تواند بر خلقیات شما تاثیر گذاشته و این امر ممکن است برقراری ارتباط با نوزادتان را برای دشوار سازد.

کمبود آهن می تواند شما را حساس و زودرنج کرده و بیشتر در معرض افسردگی پس از زایمان قرار دهد. خستگی همچنین می تواند شیردهی را برای شما دشوارتر سازد.

مصرف مقدار زیادی غذاهای حاوی آهن به شما کمک می کند تا ذخایر آهن بدن خود را به سرعت بازیابید. به طور کلی دو نوع خوراکی سرشار از آهن وجود دارد:

گوشت قرمز، ماهی و ماکیان حاوی آهن خون می باشند که به آسانی توسط بدن مورد استفاده قرار می گیرد.

بذرگیاهان، میوه های خشک شده، سبوس گندم و سبزیجات سبز تیره مانند کلم پیچ، چغندر برگی، شاهی آبی و کلم بروکلی حاوی آهن غیرخونی می باشند. آهن غیرخونی در بدن سخت تر جذب می شود.

ویتامین C به بدن شما کمک می کند تا آهن غیرخونی موجود در موادغذایی را جذب کند. نوشیدن آب پرتقال یا خوردن میوه ها و سبزیجات سرشار از ویتامین C مانند فلفل یا کیوی در حین غذا می تواند در این زمینه مفید باشد.

از نوشیدن چای و قهوه همراه با غذا پرهیز کنید زیرا این مواد دارای پلی فنل ها می باشند که جذب آهن از موادغذایی را در بدن دشوارتر می سازند. داروهای ضد اسیده معده که علائم سوزش معده را تسکین می بخشند نیز مانع می شوند که شما بتوانید آهن را از موادغذایی که می خورید، جذب کنید.

اگر در حال شیردهی هستید، می توانید از مکمل های ویتامینی برای مادران که حاوی آهن هستند، استفاده کنید.

احتمالاً شما پس از زایمان آزمایش خون انجام نخواهید داد مگر اینکه تحت عمل سزارین قرار گرفته، مقدار زیادی خون در هنگام زایمان از دست داده یا مشکلات دیگری مانند سرگیجه داشته باشید.

تنها در صورتی که سطح آهن بدن شما بیش از حد پایین تر از حد نرمال باشد، ممکن است به دلیل امکان ایجاد کم خونی شدید، نگران کننده باشد. اگر این گونه است، شما علائم آشکاری مانند ضربان قلب تند یا نامنظم (تپس قلب) یا تنگی نفس خواهید داشت. شما همچنین ممکن است رنگ پریده به نظر برسید. شما همچنین بیشتر در معرض ابتلا به عفونت هایی مانند سرماخوردگی قرار خواهید داشت.

سایر علائم نه چندان مرسوم کم خونی عبارتند از:

• ولع برای خوراکی های غیرعادی مانند یخ (ویار)
• تغییر در احساس طعم غذاها
• وزوز گوش
• زبان دردناک
• سردرد
• خارش پوست

اگر علائم کم خونی را مشاهده کردید، به پزشک یا ماما اطلاع دهید. آنها می توانند برای شما آزمایش خون تجویز کرده و سایر گزینه های احتمالی بروز این علائم را حذف کنند.

اگر تشخیص داد شد که شما به کم خونی فقر آهن مبتلا هستید، برای شما قرص های آهن تجویز شده یا می توانید آنها را از داروخانه خریداری کنید. درباره دوز مصرف مناسب این قرص ها از پزشک یا مسئول داروخانه سئوال کنید.

درمان خانگی بواسیر بعد از زایمان | راه های جلوگیری و تشخیص و تسکین درد بواسیر بعد از زایمان

ممکن است در دوران بارداری برای دچار بواسیر شدن آماده باشید، اما آیا متعجب می شوید که پس از تولد کودک بروز پیدا می کند. بواسیر، رگ های بزرگ شده در اطراف مقعد است که در اثر افزایش فشار و کشیدگی عضلات ایجاد می شود. ممکن است پس از بارداری به بواسیر دچار شوید، که به دلیل فشار ناشی از زور زدن در هنگام زایمان است. خوشبختانه، کارهای زیادی وجود دارد که می توانید انجام دهید تا درد بواسیر را تا زمان برطرف شدن کنترل کنید.

بخش اول

تسکین درد بواسیر

۱- حمام آب گرم بگیرید.

اگر حمام آب گرم می گیرید، یک پیمانه نمک اپسوم را به آن اضافه کنید. اگر تنها چند اینچ آب در وان حمام دارید، ۲ تا ۳ قاشق غذا خوری نمک اپسوم اضافه کنید. اطمینان حاصل کنید که آب بیش از حد داغ نیست، زیرا باعث درد بیشتر بواسیر می شود. به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه در روز بدن خود را در وان حمام خیس کنید . همچنین می توانید برای این منظور از حمام سیتز استفاده کنید، که یک وان کوچک است که بر روی توالت (توالت فرنگی) قرار گرفته و تنها می توانید ناحیه نشیمن را در آن خیس کنید. این کار ممکن است در حالی که شخص دیگری از کودک تازه متولد شده مراقبت می کند، فرصت خوبی برای استراحت تان باشد. یا از این زمان برای شیردهی به کودک استفاده کنید.

۲- کمپرس گرم اعمال کنید.

یک لیف تمیز و پنبه ای را تهیه کرده و آن را در آب گرم (نه داغ) خیس کنید. در صورت تمایل، می توانید چند قاشق غذاخوری نمک اپسوم را قبل از خیس کردن لیف در آب بریزید. کمپرس گرم را بر روی بواسیر به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه و برای سه مرتبه در روز اعمال کنید. همچنین می توانید از بسته های یخی برای کاهش تورم استفاده کنید، اما فقط ۵ تا ۱۰ دقیقه آنها را اعمال کرده و مطمئن شوید که این بسته را مستقیماً روی پوست خود قرار ندهید. این کار می تواند باعث آسیب بافت شود . جایگزین کردن کمپرس گرم با بسته های یخ را امتحان کنید.

۳- از ژل ها و لوسیون های ضد درد و خارش استفاده کنید.

ژل آلوئه ورا یا پمادهای حاوی فنیل افرین را اعمال کنید. فنیل افرین به عنوان یک ماده ضد احتقان عمل می کند که می تواند به کوچک شدن بواسیر کمک کند. نشان داده شده است که ژل آلوئه ورا مانع از عفونت شده و به بهبودی زخم های جزئی کمک می کند . می توانید کرم های بواسیر را از داروخانه نیز خریداری کنید. (عکس: درمان بواسیر بعد از بارداری. مرحله سوم. .jpg|center). از استفاده از کرم های استروئیدی خودداری کنید، زیرا این موارد می تواند به بافت ظریف اطراف بواسیر آسیب برساند.

۴- بواسیر را با یک قابض کوچک تر کنید.

یک پد پنبه ای را گرفته و آن را در یک نارون کوهی خیس کنید. به مدت چند دقیقه پد را بر روی بواسیر اعمال کنید. این کار را به خصوص بعد از حرکات دردناک به تعداد دفعاتی که می خواهید، تکرار کنید یا حداقل ۴ تا ۵ مرتبه در روز این کار را انجام دهید. نارون کوهی به عنوان یک قابض عمل کرده و میزان تورم را کاهش می دهد.

۵- هنگام تمیز کردن خود، آرام عمل کنید.

از استفاده از دستمال توالت برای تمیز کردن خود بعد از توالت اجتناب کنید. در عوض، یک آفتابه با آب گرم و از جریان آب در این ناحیه استفاده کنید. به آرامی این ناحیه را با یک پارچه نرم تمیز کنید. از استفاده از دستمال مرطوب بچه ها خودداری کرده، که می تواند باعث تحریک بیشتر این ناحیه شود. می توانید آفتابه را از بیمارستان تهیه کرده یا می توانید آن را از داروخانه ها خریداری کنید.

بخش دوم

جلوگیری از بروز بواسیر

۱- فیبر را در رژیم غذایی تان افزایش دهید.

مهم است که از کشیدگی عضلات و فشار در هنگام بروز بواسیر جلوگیری کنید. فیبر به نگه داشتن آب در مدفوع کمک کرده و حجم آب را افزایش می دهد، پس دفع مدفوع آسان تر خواهد بود (و درد کمتری خواهد داشت). سعی کنید که روزانه ۲۱ تا ۲۵ گرم فیبر مصرف کنید. منابع خوب فیبر به شرح زیر است:

• غلات سبوس دار: برنج قهوه ای، جو، ذرت، گندم سیاه، بلغور گندم، کاشا (راش گندم) و جو دو سر
• میوه ها (به خصوص با لایه بیرونی یا پوست): سیب، تمشک، گلابی
• سبزیجات: سبزیجاتی با برگ سبز مانند چغندر برگی، کولارد سبز و خردل سبز، اسفناج، کاهو، سبزی چغندر
• لوبیا و حبوبات (که ممکن است باعث باد معده شود)

۲- آب زیادی بنوشید

انستیتوی پزشکی توصیه می کند که روزانه ۸ تا ۱۰ لیوان هشت اونسی آب بنوشید. این کار نه تنها به عملکرد طبیعی بدنتان کمک می کند، بلکه پرآبی بدن می تواند به بهبود بواسیر کمک کند. به طور خاص، آب می تواند به نرم شدن مدفوع کمک کرده و دفع آن را آسان تر کند. اگر از نوشیدن آب خسته شده اید، می توانید آبمیوه یا آب گوشت بنوشید.

۳- استفاده از ملین را در نظر بگیرید.

انواع مختلفی از ملین وجود دارد که دفع مدفوع را در هنگام بروز بواسیر آسان تر می کند. ملین های توده ای اغلب حاوی فیبر هستند که جرم یا وزن مدفوع را افزایش می دهد. یا می توانید از نرم کننده های مدفوع استفاده کنید که باعث می شود تا دفع مدفوع راحت تر و آسان شود. ملین های روان کننده می توانند دیواره روده و رکتوم را روغن کاری کرده که دفع مدفوع را آسان تر می کند.

صرف نظر از انتخاب شما، از روان کننده ها تنها یک یا دو مرتبه در هفته استفاده کنید. اگر در حال شیردهی هستید، با پزشک خود در مورد مصرف ملین ها صحبت کنید. برخی از مواد تشکیل دهنده آنها ممکن است به کودک منتقل شده و باعث اسهال شود.

می توانید نرم کننده های طبیعی مانند سنا یا پسیلیوم را امتحان کنید. سنا یک ملین تحریک کننده ملایم است که برای قرن ها جهت تسکین یبوست مورد استفاده قرار گرفته است. می توانید سنا را به صورت قرص (با پیروی از دستورالعمل شرکت سازنده) یا به عنوان یک چای شبانه میل کنید. یا می توانید فیبر پسیلیوم را امتحان کنید که یک ماده حجم دهنده طبیعی است. شیر حاوی منیزیم و روغن معدنی نیز نرم کننده های مدفوع طبیعی هستند.

۴- از استفاده از ملین های محرک اجتناب کنید.

اینها روده را برای دفع مدفوع تحریک کرده، اما در مقایسه با سایر ملین ها، با احتمال بیشتری عادت ایجاد می کنند. اگر از ملین تحریک کننده استفاده کنید، سعی کنید تا تنها یک یا دو مرتبه در هفته از آن استفاده نمایید، زیرا آنها خشن هستند و می توانند باعث کم آبی بدن شوند. به جای استفاده از ملین های تحریک کننده، سعی کنید فیبر موجود در رژیم غذایی خود را افزایش دهید تا دفع مدفوع خود را بهبود ببخشید.

۵- ورزش کنید.

بدن خود را فعال نگه دارید تا به دفع مدفوع کمک کند. این کار در اصل باعث ماساژ آنها می شود. می توانید هر نوع ورزشی را امتحان کنید: ورزش های هوازی، استقامتی، تمرینات کاردیو و یا تنها پیاده روی کردن. با حرکت کردن بدن، اندام های داخلی نیز حرکت کرده و به خوبی ماساژ پیدا می کنند. عادت روزانه ۲۰ تا ۳۰ دقیقه ورزش کردن در طول روز ایجاد کنید.

۶- برای رفتن به توالت برنامه ریزی کنید.

بدون به هم خوردن برنامه، یک برنامه منظم را برای استفاده از توالت برنامه ریزی کنید که می تواند دفع مدفوع را آسان تر کند. اما اگر تمایل به دفع مدفوع دارید، منتظر نمانید. هر چه سریع تر که می توانید، به توالت مراجعه کنید، اما برای مدت طولانی بر روی توالت منتظر دفع مدفوع نمانید. نشستن با افزایش خطر بواسیر همراه است. از ایجاد فشار که یکی از علل اصلی بروز بواسیر است، اجتناب کنید. اجازه دهید تا نیروی گرانش کمک کند، اما روده باید بیشتر کار را انجام دهد. اگر هیچ چیزی اتفاق نمی افتد، برای ۳۰ دقیقه یا بیشتر صبر کرده و مجددا امتحان کنید.

بخش سوم

نشت و ترشح شیر در دوران شیردهی می تواند باعث نگرانی شود. اکثر مادران شیرده در مورد تداخل این ترشحات با توانایی موفقیت امیز انها برای شیردهی به نوزادشان نگران هستند. آیا ترشح سینه ها بعد از تولد نوزاد و در طی شیردهی بروی مواد مغذی که او دریافت می کند تاثیری می گذارد؟ پاسخ این سوال در مورد ترشح سینه بعد از زایمان و در طی شیردهی را در وبسایت نی نی نما بخوانید.

علت نشت و ترشح شیر در طی شیردهی

ترشح سینه ها بعد از زایمان و در دوره شیردهی های منظم طبیعی هستند.در اینجا چند دلیل برای علت بروز آن وجود دارد.

سینه ها بعد و حتی قبل از زایمان پر هستن

بافت سینه ها در طی سه ماه دوم بارداری تولید کلستروم را شروع می کنند و ممکن است حتی قبل از زایمان سنگینی را در سینه های تان حس کنید. بنابراین،ممکن است بعد از تولد نوزاد فورا فرصتی برای نشت سینه ها به وجود بیاید چون انها به بیشترین حد ظرفیت تولید شیر و ذخیره سازی رسیده اند.

پرولاکتین موجب افزایش بی حد تولید شیر مادر می شود: بعد از تولد نوزاد افتی در هورمون های تخم دان به وجود می اید و هورمون غده هیپوفیز که پرولاکتین نام دارد افزایش پیدا می کند.این هورمون باعث افزایش تولید شیر مادر می شود.ممکن است افزایش سریع تولید شیر باعث نشت مقدار کمی از ان شود.

ترشح  هورمون اکسی توسین: پرولاکتین تنها باعث تحریک لوبول شیر برای تولید شیر می شود،اما اکسی توسین باعث تماس لوبول شیر و ازادسازی شیر از مجرای شیر و در نهایت باعث نشت شیر می شود. اکسی توسین توسط غده هیپوتالاموس تولید می شود،قسمتی در مغزکه نزدیک غده هیپوفیز است.زمان می برد تا هیپوتالاموس تولید اکسی توسین را تنظیم کند،که این امر منجر به نشت تصادفی شیر سینه در طی چند روز اول تا هفته بعد از زایمان می شود.

وقفه اولیه میان تقاضا و تولید شیر: نمی توانید همیشه پیش بینی کنید که کودک تان چند بار به شیرخوردن اولیه نیاز خواهد داشت.برای همین،وقفه ای میان تقاضا برای شیر خوردن نوزاد و زمانی که سینه شیر تولید می کند به وجود می اید .گاهی اوقات،ممکن است سینه شما حتی زمانی که نوزادتان گرسنه نیست شیر تولید کند که نتیجه ان تولید بیش از حد و نشت شیر است.اگرچه نشت شیر بعد از زایمان و شیردهی کاملا طبیعی است اما این مشکل دائمی نیست و در نهایت قطع می شود.

نشت و ترشح شیر چه مدت طول می کشد؟

معمولا نشت شیر سینه ها بعد از زایمان و زمان شیردهی برای یک تا ۲هفته طول می کشد.ممکن نیست که نشت شیر۱ماه طول بکشد چون چند هفته برای همانگی تقاضا و تولید شیر مادر نیاز است.بدن تان به ارامی تعادل میان تقاضای کودک و تولید شیر را ایجاد می کند،بنابراین در نهایت تولید هورمون ها تنظیم می شود.درنهایت نشت شیر متوقف می شود اما در بعضی موارد این مشکل باعث نگرانی می شود و نیاز به مراقبت های پزشکی دارد.

چه زمانی برای نشت و ترشح شیر به پزشک مراجعه کنیم؟

در صورت مشاهده شرایط زیر مراجعه به پزشک می تواند مفید باشد:

• نشت شیر شیردهی را برای کودک تان سخت می کند.ممکن است کودک به دلیل نشت شیر نتواند شیر کافی دریافت کند.
• در ناحیه سینه درد،تورم را احساس کنید و اکثر مواقع انها دردناک باشند.هر لحظه سوزش را در سینه ها حس کنید و ترشحی از نوک سینه خارج شود.
• ترشح نوک سینه سفید یا حاوی خون باشد.این ترشح می تواند نشانه ماستیس باشد،ماستیس عفونت لوبول شیر است.
• در سینه ها غده هایی وجود دارد که موقع لمس سفت هستند.
• شما ایمپلنت (کاشت)سینه دارید. در مواقع نادر، ممکن است کاشت سینه در بدن پاره شود و محتویات ان به بافت های اطراف سینه نشت کند.

پزشک می تواند علائم را بررسی کند و درنهایت مشکل را تشخیص بدهد.نشت شیر بدون هیچ علامتی به ندرت باعث نگرانی می شود.می توانید شرایط را در خانه با چند روش ساده کنترل کنید.

چطور نشت و ترشح شیر را کنترل و قطع کنیم؟

در ادامه روش هایی وجود دارد که می توانید برای کاهش و کنترل ترشح سینه انجام دهید:

شیردهی منظمی داشته باشید:الگو شیردهی منظم شامل غذادادن در زمان های مشابه در هر روز است که تقاضا کودک با تولید شیرتان را هماهنگ کنید.با این روش هورمون پرولاکتین و اکسی توسین هم در زمان و هم به میزان صحیحی تولید می شوند که در نهایت از نشت سینه جلوگیری می شود.

شیر را در زمان های ثابت بدوشید:اگر در بیشتر مواقع به کودک تان شیر دوشیده سینه تان را می دهید،شیر را در زمان های مشخصی بدوشید.این کار به تنظیم روتین کمک و از نشت غیرعادی شیر هم جلوگیری می کند.

از پدهای شیردهی استفاده کنید

استفاده از پدهای شیردهی به جلوگیری از کثیف شدن ناشی از نشت ناگهانی شیر کمک می کند.می توانید پدهای قابل شستشو و یک بار مصرف تهیه کنید.پدهای یک بار مصرف برای زمان هایی که در سفر هستید و زمان هایی که امکان شستن انها نیست مناسب هستند.

سینه بندهای جاذب بپوشید

سینه بندهای نخی را روی پدهای شیردخی بپوشید.نخ مایع را بهتر جذب می کند و می تواند به جلوگیری از لکه شدن لباس تان به دلیل نشت شیر کمک کند.

لباس های تیره رنگ تر را انتخاب کنید

معمولا پدهای شیردهی و سینه بند های جاذب برای جلوگیری از شیری شدن لباس های تان کافی هستند.در مواردی که نشت شیر زیاد هستند،می توانید لباس های تیره رنگ را انتخاب کنید چون لکه شیرها را بهتر پنهان می کنند.

ترشح سینه ها طولانی مدت نیستند و زمانی که کودک تان بزرگ تر شد به ندرت متوجه این اتفاق می شوید. ممکن است بعضی از خانوم ها تا زمانیکه شیر می دهند هم ترشح سینه داشته باشند.این مورد هم طبیعی است.اما اگر این شرایط بنا به دلایلی و به علت پدهای شیردهی  یا حس سوزش شیردهی را برای تان سخت و ناخوشایند کرده به پزشک مراجعه کنید.

زمانی که با ترشح سینه های مواجه شدید چطور ان را رفع کردید؟ اجازه دهید در قسمت نظرات ما از انها مطلع شویم.

برای تهیه این محصول (پد سینه) شما می توانید بر روی این متن کلیک نمائید و یا از فروشگاه ما بازدید کنید.

ترک های پوستی در بین زنان بعد از بارداری شایع هستند. ممکن است خطوط ریز دقیقی در نواحی که مستعد چربی هستند، مانند پستان، باسن، ناحیه معده، شکم و ران ها رخ دهد. این ترک ها ممکن است به دلیل افزایش ناگهانی وزن، تغییرات هورمونی یا از دست دادن ناگهانی چربی در این نواحی رخ دهد.

خلاص شدن از شر ترک های پوستی

در نهایت ترک های پوستی با گذشت زمان کمتر شده، اما هرگز برطرف نمی شوند. اگرچه ممکن است به طور طبیعی از شر آنها خلاص نشوید، اما برخی از روش های درمانی به حداقل رساندن احتمال نمایان شدن آنها کمک می کند. ممکن است برخی از کرم ها، لوسیون ها و روغن های ماساژ دهنده را در نظر بگیرید که ممکن است پوست شما را صاف و نرم کند.

جانت آرنسون و پاتریشیا در کتاب معاینه سریع پرستاری به نام «بهداشت مادران و نوزادان» نوشتند: در طی ماه ها و ممکن است سال ها، ترک ها به تدریج به خطوط ریزی تبدیل شوند که تقریبا نزدیک به رنگ پوست شما است. اگرچه ممکن است مجبور باشید «زخم شمشیر» را به طور طبیعی تحمل کنید، اما در مدت سه تا شش ماه پس از زایمان کمتر قابل رویت می شوند.

۱۸ درمان خانگی برای از بین بردن ترک های پوستی

برخی از داروهای خانگی موثر وجود دارد که می توانید از آنها استفاده کرده تا ظاهر علائم ترک های پوستی پس از زایمان را کمتر قابل رویت کنید. اکثر این روش های درمانی از «کتاب بزرگ درمان خانگی» نوشته شده توسط ساموئل بیلینگز است.

۱– درمان با روغن

ماساژ ناحیه آسیب دیده با روغن باعث صاف شدن پوست شده و به کاهش ترک پوستی کمک می کند.

برخی از روغن های معروف در این خصوص به شرح زیر است:

روغن زیتون: روغن زیتون پوست را مرطوب کرده و لایه برداری می کند. همچنین گردش خون را بهبود می بخشد و علائم ترک های پوستی را تا حد زیادی از بین می برد.

کمی روغن را روی کف دست خود بریزید و به آرامی ناحیه آسیب دیده را ماساژ دهید. اجازه دهید تا به مدت ۳۰ دقیقه باقی بماند تا ویتامین های A، D و E در روغن جذب پوست شوند.

پس از ماساژ استحمام کنید. اگرچه این یک فرآیند زمان بر است، اما در صورت استفاده منظم نتیجه می گیرید. یا می توانید مخلوطی از روغن زیتون، آب و سرکه (یا آب لیمو) را نیز تهیه کرده و در شب بر روی آن اعمال کنید.

روغن ویتامین E: روغن ناشی از کسپول ویتامین E را خارج کنید. با هر مرطوب کننده ای که به طور مرتب استفاده می کنید، ترکیب کرده و بر روی ترک های پوستی اعمال کنید. با استفاده منظم، در محو شدن علائم ترک های پوستی موثر خواهد بود.

روغن کرچک: روغن کرچک را بر روی ترک های پوستی اعمال کرده و حدود ۱۰ تا ۱۵ دقیقه این ناحیه را با استفاده از حرکات دایره ای به آرامی ماساژ دهید. برای پوشاندن این ناحیه، از یک کیسه پلاستیکی استفاده کنید، دور آن را به مدت ۳۰ تا ۴۰ دقیقه یک بطری آب داغ قرار دهید. گرما منافذ را باز کرده و روغن جذب منافذ می شود. ناحیه را تمیز کرده و هر روز حداقل برای یک ماه این کار را تکرار کنید تا نتایج مطلوب به دست بیاید.

سایر روغن ها: روغن های مختلف مانند روغن کنجد، نارگیل، بادام، آووکادو، کرچک و ویتامین E به نسبت مساوی مخلوط شده و بر روی پوست اعمال می شوند. همچنین می توانید از آنها برای ماساژ این ناحیه استفاده کنید.

درمان با اسانس روغن ها

روغن های معمولی مانند بادام، کنجد و نارگیل را مصرف کنید. چند قطره از روغن های اسانس مانند گل رز، شمعدانی، اسطوخدوس، مر یا گل بی مرگ را به آن اضافه کنید. از این مخلوط به مدت حداقل ۳۰ دقیقه بر روی ترک های پوستی استفاده کنید. این امر به سرعت ترک های پوستی را کاهش می دهد.

۲- آلوئه ورا

آلوئه ورا باعث بهبودی و تسکین پوست می شود. از ژل تازه به جای مواردی که در بازار به فروش می رسد، استفاده کنید.

آن را مستقیا بر روی پوست اعمال کرده و اجازه دهید تا به مدت ۱۵ دقیقه بر روی پوست باقی بماند و سپس آن را با آب ولرم شست و شو دهید. مرتبا آن را بر روی ناحیه آسیب دیده اعمال کنید.

همچنین می توانید مخلوطی از یک چهارم پیمانه ژل آلوئه ورا با روغن حاوی پنج نسبت ویتامین A و ده نسبت کپسول ویتامین E آماده کنید. آن را بر روی پوست مالش دهید تا کاملا جذب پوست شود. آن را دو مرتبه در روز اعمال کنید.

۳- عسل

خاصیت ضد عفونی کننده عسل در کاهش علائم ترک های پوستی مؤثر است. یک پارچه کوچک بردارید و عسل را روی آن بمالید. پارچه را روی ناحیه آسیب دیده قرار دهید و اجازه دهید تا خشک شود. با استفاده از آب گرم بشویید. یا می توانید اسکراب عسل را با مخلوط کردن آن با نمک و گلیسیرین آماده کنید. آن را روی علائم ترک پوستی بمالید، اجازه دهید تا خشک شود و با استفاده از آب بشویید.

۴- سفیده تخم مرغ

سفیده تخم مرغ سرشار از پروتئین است، که به جوانسازی پوست کمک می کند و باعث زیبایی آن می شود. دو سفیده تخم مرغ را با استفاده از چنگال هم بزنید. ناحیه آسیب دیده را با آب تمیز کرده و یک لایه ضخیم از سفیده تخم مرغ را با استفاده از یک برس آرایشی روی آن بمالید. بگذارید خشک شود و سپس با استفاده از آب سرد بشویید. مقداری روغن زیتون بمالید تا پوست انعطاف پذیر و مرطوب شود. این کار را هر روز و برای حداقل دو هفته تکرار کنید. این ماده به بهبود رنگ پوست شما کمک می کند و علائم به آرامی از بین می رود.

۵- شی باتر یا کره کاکائو

شی باتر یا کره کاکائو دقیقا مانند روغن برای درمان عمل می کند. اینها همچنین ترکیبات اصلی موجود در اکثر لوسیون های بدن هستند.

مقداری شی باتر یا کره کاکائو تهیه کرده و به طور مرتب بر روی ترک های پوستی اعمال کنید. پس از مدتی ناحیه را تمیز کنید. این روش درمانی باعث بهبود خاصیت ارتجاعی پوست، جلوگیری از خشکی و کاهش علائم ترک های پوستی می شود. کره کاکائو یک مرطوب کننده عالی است و به تقویت پوست کمک می کند.

۶- شکر

شکر یکی از بهترین درمان ها برای ترک های پوستی است. پوست مرده را لایه برداری کرده و علائم ترک های پوستی خفیف تر می شوند.

یک قاشق غذاخوری از شکر را آماده کرده و با مقداری روغن بادام و چند قطره روغن لیمو مخلوط کنید. قبل از دوش گرفتن از آن به عنوان اسکراپ استفاده کنید. این کار را هر روز و به مدت یک ماه انجام دهید.

۷- آب لیمو

خاصیت اسیدی آبلیمو برای ترک های پوستی خاصیت بهبودی دارد. آب لیمو تازه را بر روی ناحیه آسیب دیده مالش دهید. اجازه دهید تا به مدت ۱۰ دقیقه در این ناحیه باقی بماند تا آبلیمو جذب پوست شود. آن را با استفاده از آب گرم شست و شو دهید. برای کسب تنیجه مطلوب این کار را هر روز انجام دهید.

یا اینکه می توانید مخلوطی از نسبت برابر آبلیمو و خیار را تهیه کرده و آن را بر روی ترک های پوستی اعمال کنید.

۸- آب

برای برطرف کردن ترک های پوستی و سایر اختلالات پوستی، باید پوست را به خوبی پر آب نگه دارید. حداقل ۱۰ تا ۱۲ لیوان آب به طور روزانه مصرف کنید تا به بدن آبرسانی کرده و از بدن در برابر سموم محافظت کنید.

پوست را نرم نگه داشته و خاصیت ارتجاعی پوست را حفظ می کند. سعی کنید تا از مصرف چای، قهوه و سودا اجتناب کنید، زیرا آنها عامل کم آبی بدن محسوب می شوند.

۹- زردآلو

میوه را شسته و به تکه های کوچک خرد کنید. میوه ها را در مخلوط کن خرد کرده تا تبدیل به خمیر شود. آن را بر روی ترک های پوستی مالش دهید تا به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه بر روی این ناحیه باشد. آن را با آب ولرم شست و شو دهید و به طور مرتب این کار را تکرار کنید.

۱۰- آب سیب زمینی

سیب زمینی حاوی فیتو شیمیایی، پلی فنول و کاروتنوئیدها است که باعث بهبود بافت پوست می شوند. یک سیب زمینی را به نصف برش داده و نصف آن را بر روی ترک های پوستی اعمال کنید. اجازه دهید تا آب آن جذب پوست شده تا خشک شود. سپس با استفاده از آب ولرم، ناحیه آسیب دیده را بشوئید. طی چند ماه، متوجه تغییر خواهید شد. یا اینکه می توانید از آب سیب زمینی یا خمیر آن استفاده کنید.

۱۱- زرد چوبه و چوب صندل

این مواد با توانایی شان در تقویت بافت های روشن تر و حتی پوست شناخته می شوند. یک قاشق از خمیر چوب صندل را با مالیدن مقداری از چوب صندل بر روی آب تهیه کنید. یک خمیر نرم از ریشه زردچوبه تازه تهیه کنید. هر دو را به نسبت مساوی مخلوط کرده و بر روی پوست بمالید.

اجازه دهید تا ۶۰ درصد آن خشک شود و سپس آن را بر روی پوست مالش دهید تا پاک شود. این کار را هر روز و حداقل به مدت ۶ ماه تکرار کنید تا شاهد بهبود باشید.

۱۲- شیر، شکر و آب نارگیل سبز

اسکراب ها در تقویت روند ترمیم پوست موثر هستند و یکی از بهترین راه ها برای از بین بردن علائم ترک های پوستی بعد از تولد نوزاد است.

دو قاشق از شیر خام، چند قطره آبلیمو و آب خیار و نصف قاشق شکر را مخلوط کنید. آن را بر روی ترک های پوستی اعمال کرده و برای ۵ دقیقه با استفاده از حرکات دایره ای مالش دهید. با آب شست و شو دهید و با استفاده از حوله خشک کنید. آب نارگیل را به میزان زیادی بر روی ناحیه مالش داده و اجازه دهید تا خشک شود که ترک های پوستی را احساس کنید. سپس شی باتر یا ژل آلوئه ورا را بر روی آن اعمال کنید. پس از مدتی این ناحیه را شسته و مرطوب کننده بر روی آن اعمال کنید. برای کمک به از بین بردن علائم اولیه و روشن شدن پوست می توانید هفته ای سه بار از این روش درمانی استفاده کنید. این کار را بیش از ۳ مرتبه در هفته تکرار نکنید.

۱۳- یونجه

برگ های یونجه منبع خوبی از پروتئین، آمینه اسیدهای ضروری و ویتامین های E و K هستند که خاصیت ضد قارچی آنها باعث سم زدایی پوست می شود و به بهبود علائم ترک های پوستی کمک می کند.

با مخلوط کردن پودر با چند قطره روغن بابونه، یک خمیر نرم تهیه کنید. آن را بر روی ترک های پوستی ریخته و مالش دهید. دو تا سه مرتبه در روز بر روی ترک های پوستی اعمال کرده و متوجه می شوید که در مدت یک هفته علائم ناپدید می شود. پودر یونجه در فروشگاه های مواد غذایی موجود است.

۱۴- مرطوب کننده های خانگی

مرطوب کننده به بهبود خاصیت ارتجاعی پوست کمک می کند. باید آن را بر اساس نوع پوست انتخاب کنید. اگر پوست خشک است، باید آن را همراه با کره کاکائو استفاده کنید و اگر پوست شما چرب است، از کرم حاوی آلوئه ورا یا مرطوب کننده خاک رس استفاده کنید.

روغن زیتون، ژل آلوئه ورا و روغن جوانه گندم را به نسبت مساوی مخلوط کنید. اگر پوست شما خشک و یا ترکیبی است، می توانید از آن به عنوان مرطوب کننده استفاده کنید. اگر پوستتان از نوع چرب است، می توانید مخلوط را با خاک رس ترکیب کنید.

۱۵- لوسیون های خانگی

یک چهارم پیمانه ژل آلوئه ورا و نصف پیمانه روغن زیتون کاملا خالص را ترکیب کنید. روغن را از ۶ کپسول ویتامین E و ۳ تا ۴ کپسول ویتامین A خارج کنید. همه این مواد را مخلوط کرده، آن را در یک بطری شیشه ای ریخته و در یخچال نگهداری کنید. لوسیون های رفع ترک های پوستی طبیعی می تواند به طور روزانه اعمال شود.

۱۶- کرم های خانگی

نصف پیمانه کره کاکائو، یک قاشق غذاخوری روغن ویتامین E و دو قاشق غذاخوری موم زنبور عسل را در آن رنده کنید. همچنین ممکن است روغن هسته زردآلو و روغن جوانه گندم را نیز اضافه کنید. این مخلوط را به جوش بیاورید تا موم ذوب شود. آن را در یک بطری ذخیره کرده و در یخچال نگهداری کنید. می توانید به طور روزانه از آن استفاده کنید.

۱۷- ورزش

ورزش بر روی عضلات این ناحیه کار کرده و به کاهش علائم ترک های پوستی کمک می کند. این کار پوست را ملایم کرده و به بازسازی بافت پوست کمک می کند. پوست سفت را شل کرده و به کاهش علائم ترک های پوستی کمک می کند. ترکیب ورزش و رژیم غذایی متعادل به شما کمک می کند تا احساس بهتری داشته باشید و می توانید تاثیر آن را قبل و بعد از میزان زیادی از علائم ترک های پوستی مشاهده کنید.

۱۸- دوش آب سرد و گرم و شنا

این اقدامات تاثیر قابل توجهی بر روی پوست دارند. آنها گردش خون را در بافت های زیر پوستی تقویت کرده و خاصیت ارتجاعی پوست را بهبود می بخشند. تمام کاری که باید انجام دهید، این است که دوش آب گرم و سرد برای گردش خون بگیرید.

درمان های پزشکی برای برطرف کردن ترک های پوستی

به خصوص اگر در حال شیردهی باشید، پزشکان توصیه می کنند که داروهای طبیعی به مراتب بهتر از درمان های پزشکی است. اما اگر خسته تر از آن هستید که داروهای خانگی را برای درمان ترک های پوستی امتحان کنید، در این قسمت گزینه های درمانی نوشته شده است. این موارد باید تحت راهنمایی و نظارت دقیق متخصص پوست و مو انجام شود. با این وجود، برخی از آنها می توانند عوارض جدی ایجاد کنند.

۱- لایه برداری شیمیایی

لایه برداری شیمیایی که به آن پیلینگ درما یا chemexfoliation نیز گفته می شود، یک محلول شیمیایی برای استفاده در ترک های پوستی است (۵). محلول حاوی مواد شیمیایی مانند تری کلرواستیک، گلیکولیک، لاکتیک، سالیسیلیک یا اسیدهای کربولیک است که وقتی روی ترک های پوستی اعمال می شود، منجر به تشکیل تاول می شود. بعدا پوست تاول زده پوسته پوسته شده و لایه جدید پوستی تشکیل می شود.

در صورت داشتن سابقه تغییر رنگ پوست به قهوه ای یا در صورت استفاده از قرص های ضد بارداری، زخم ها و جراحات سرماخوردگی (در بیماران مبتلا به تبخال)، این روش درمانی خطراتی از جمله تغییر رنگ پوست، تغییر غیر طبیعی رنگدانه های پوستی را نیز در پی دارد.

۲- لیرز درمانی

مجله اوپرا می گوید: لیزر درمانی یک روش معمول و اثبات شده برای از بین بردن علائم ترک های پوستی است. این روش هم بر روی ترک های پوستی کهنه و هم عمیق و همچنین ترک های پوستی جدیدتر اثر می کند. این روش شامل برداشتن، تبخیر و از بین بردن بافت های آسیب دیده پوست برای تقویت تولید سلول های جدید است. دو گزینه پرهزینه شامل لیزر پالس رنگی و لیزر فراکشنال ablative هستند که هر دو ترک های پوستی را برطرف کرده و بافت پوست را بهبود می بخشد. منجر به از بین بردن دائمی علائم ترک های پوستی می شود. اما هزینه بر است.

۳- اسید گلیکولیک

اسید آلفا هیدروکسی خاصیت لایه برداری دارد. تولید کلاژن در پوست را احیا کرده و خاصیت ارتجاعی را افزایش می دهد، بنابراین باعث می شود تا علائم ترک های پوستی کمتر ظاهر شود. کپسولهای اسید گلیکولیک در داروخانه ها موجود است، اما شما باید قبل از مصرف با پزشک خود مشورت کنید.

۴- کرم ترتینوئین

در صورت شیردهی، متخصص پوست ممکن است کرم پوست ترتینوئین که با نام Retin-A نامیده می شود را تجویز کند. می توان آن را به تنهایی یا همراه با سایر کرم ها استفاده کرد.

مطالعه ای نشان می دهد که اعمال کرم پوست ترتینوئین ۰٫۱ درصد می تواند علائم ترک های پوستی را کاهش دهد. مشاهده شده است که طول ترک های پوستی تا میزان ۱۴ درصد و عرض آنها تا میزان ۸ درصد کاهش داشته است. مطالعه ای دیگر نشان داد که طول آنها تا میزان ۲۰ درصد کاهش داشته است. اما شواهد زیادی در مورد جذب آن در شیر مادر وجود ندارد. بنابراین، بهتر است که از مصرف آن در دوران شیردهی و یا برنامه ریزی برای بارداری اجتناب کنید.

۵- فعال کننده بازسازی پوست

برای از بین بردن علائم ترک های پوستی، می توانید از کرم های با کیفیت و با حصول نتیجه مطلوب استفاده کنید. اینها در درجه اول پوست را نرم کرده، رنگدانه ها را ترکیب کرده و به تدریج ظاهر قرمز یا نقره ای موجود در پوست را از بین می برند. اکثر محصولات شامل کره کاکائو و روغن ویتامین E به همراه برخی از مواد آلی دیگر هستند.

یک کرم ضد ترک های پوستی حاوی هر یک از این ترکیبات زیر است:

۱- رتینول: هر کرم ضد ترک های پوستی، حاوی رتینول است؛ زیرا به آبرسانی و بازسازی بافتهای پوست کمک می کند.

۲- کلاژن و الاستین: این پروتئین هایی هستند که باعث بهبود خاصیت ارتجاعی و بازسازی پوست می شوند.

۳- روغن جوجوبا و شی باتر: هر دو این موارد در کرم های ترک های پوستی یا کرم های سلولیتی یافت می شوند. اینها گردش خون در پوست را بهبود می بخشند.

۴- ویتامین ها و آمینواسیدها: اینها شرایط لازم برای ترمیم سریع بافت پوست هستند.

۵- روغن های اسانس: وزن کل متابولیک در پوست را بهبود می بخشند و خاصیت ارتجاعی آن را افزایش می دهند. این روغن ها مقرون به صرفه و استفاده از آنها آسان است و به راحتی قابل دسترس هستند. با این وجود، این محصولات موجود در بازار برای شیردهی بی خطر نیستند و می توانند باعث تغییر رنگ پوست شوند.

۶- جراحی

جراحی برای برداشتن ترک های پوستی توصیه نمی شود. عمل جراحی (درم ابریژن) شامل برداشتن لایه هایی از پوست است که دارای علائم ترک های پوستی است و در نتیجه بازسازی پوست انجام شود. این کار منجر به ایجاد زخم برش می شود که از ترک پوستی بدتر است. همچنین خطرات متعدد دیگری به همراه دارد.

حتی بعد از چندین آزمایش و پیگیری، علائم ترک های پوستی مثل قبل باقی مانده، آنها را مثبت در نظر بگیرید. آنها با گذشت زمان و مراقبت مناسب برطرف می شوند. تا آن زمان می توانید آنها را به عنوان یک خاطره شیرین از بارداری خود در نظر بگیرید.

کدامیک از روش های درمانی فوق برای برطرف کردن ترک های پوستی در شما موثر بوده است؟ تجربیات و ایده های خود را در صورت وجود در بخش نظرات زیر به اشتراک بگذارید.